Жоғарыда айтылғандарға қарамастан, фашистік диктатура ешқашан мәңгілікке орнай алмайды. Тап аралық қайшылықтар ешқайда кетпейді. Тіпті олигархтардың арасында дау-дамайлар болмай қоймайды. Қоғамның фашисттендірілуі- байдың ең байларының қолында капиталдың шоғырлануының көрінісі. Қазіргі әлемде мүліктік теңсіздік неғұрлым көп болса, соғұрлым қысым, кедейлік пен заңсыздық, фашизм мен соғыс жақындай түседі.

---

@redyurt

Қазақстанның Еңбекшілер Ұйымы/ Қызыл Отау Организация Трудящихся Казахстана/Красная Юрта

Капитализмнің дамуы барысында, еркін нарықтық бәсекелестік алаңдарында азшылық кәсіпкерлер көпті жеңіп, бой көтере бастағанда, капиталдың шоғырлануы өсіп, кәсіпкерлер арасындағы қайшылықтары, керісінше, азайды, мемлекеттегі еркін демократиялық құқықтар да. Бай-кәсіпкер басқа кәсіпкерлерге неғұрлым сәтті қарсы тұра алса, соғұрлым оның капиталы көп болды. Бұл, сондай-ақ дамып келе жатқан өнеркәсіптің үнемі өсіп келе жатқан қажеттіліктері, капитал иелерін өз байлықтарын бір-біріне қосуға, яғни шоғырландыруға, ынталандырды. Осылайша, жеке кәсіпорындардан акционерлік компанияларға көшу басталды. Осылайша жекелеген кәсіпкерлердің бытыраңқы мүдделері акционерлердің ұжымдық мүддесіне айналды.

Бірте-бірте Акционерлік қоғамдар арасында қаржылық капиталдың немесе қаржылық олигархияның ең қуатты қабаты бөлініп шығады. Жаншып жеңуге дағдыланған олар, либералды құндылықтарға қарама-қарсы құндылықтарға ие болады. Олигархиялық империялар бәрін және барлығын, соның ішінде мемлекеттік аппаратты, өз мүдделеріне бағындырудан басқа жолмен өсіп, дами алмайды. Басқаша айтқанда, капиталдың аз адамдар қолында шоғырлану процесімен қатар экономикада да, саясатта да қатаң иерархия мен тәртіп жүйесінің құрылу процесі бірге жүреді.

Экономикадағы қаржылық капиталдың меншікті салмағы барлық басқа кәсіпкерлердің меншікті салмағынан асып кеткендіктен бері, либерализм аз ғана қаржылық олигархияның экономикалық және саяси үстемдікке ұмтылысымен ығыстырыла бастады. Қаржылық капиталдың өз мүддесіне бүкіл қоғамды, бүкіл мемлекетті бағындыру процессі – бұл диктатура құруға ыңғайлы жағдайдың пайда болу процессі. Яғни, фашисттендірілу процессі.

Осылайша, либерализмнің тарихи міндеті еркін нарықтық қатынастарды дамытудағы барлық кедергілерді жою ғана емес, сонымен бірге жаңа капиталистік негізде диктатура орнатуға жағдай жасау болды.. Басқаша айтқанда, фашистік диктатура дамыған капитализм жағдайындағы диктатураны, қаржылық капитал мүдделеріндегі диктатураны, олигархтардың экономикалық және саяси мүдделерінің алдында бас иетін диктатураны білдіреді, өйткені бұл диктатураның дамыған капиталистік, қоғамда күнелтуінің басқа жолдары жоқ та, ешқашан болмайды да.

Итальяндық фашизм диктатура тұрғысынан ешбір ерекше құбылыс болған емес. Әлем диктаторларды Муссолиниге дейін де білетін. Бірақ Италияда дамыған капитализм жағдайында алғаш рет диктатура қаржы капиталының мүддесі үшін құрылды, сондықтан ол фашистік деп аталды. Тиісінше, сіздің алдыңызда қандай диктатура тұрғанын түсіну үшін cіз диктатордың идеологиясына және оның мемлекетті қалай басқаратынына емес, бұл диктатураның қандай нақты тарихи жағдайларда орнатылғанына қарауыңыз керек. Бұл диктатураның кімнің мүддесі үшін жұмыс атқаратынына назар аударуыңыз керек. Гитлер, Муссолини, Пиночет, Франко, Пилсудский және басқа да фашистердің фашист болу себебі олардың диктатуралары дамыған капитализм қоғамында және қаржылық капиталдың мүддесінде болуынан.

Мәселен, Гитлердің диктатурасы: Дойче мен Дрезднер банктердің, Крупп корпорацияларының, ИГ Фарбеннің, Сименстің және басқалардың мүддесі үшін құрылды. Муссолини диктатурасы: Banca Commerciale Italiana, Banco di Roma, Fiat өнеркәсіптік концерндері, Пирелли, Монтекатини, Эдисон және басқалардың пайдасын қорғады. 1940 жылы «Таққа көмек көрсету қауымдастығы» ретінде құрылған жапондық фашистік диктатура: Мицубиси, Мицуи, Ниссан, Накаджима, Кавасаки концерндеріне қажет болды. Чили диктаторы Пиночет Милтон Фридманмен «Чикаго балдары» аталған экономистер тобымен бірге халықаралық инвесторлармен тығыз байланысты болды, солардың мүддесі үшін Чили халқын қырып, жойды. Қысқасы, фашистік диктатура, оның басшылары мен идеологтары қандай мақсатқа ұмтылса да, диктаторлардың өз еркіне қарамастан, әрқашан қаржылық капиталдың мүддесін қорғайды. Өйткені олар үшін бұл - билікте қалудың жалғыз жолы. Капитализм әлемінде сіз, диктатор болсаңыз, капиталдың мүдделерін қанағаттандыруға міндеттісіз, әйтпесе экономика мен бірге сіздің күш-қуатыңыздың ақыры келеді.

Бенито Муссолини - Италия; Адольф Гитлер - Германия; Франсиско Франко - Испания; Юзеф Пилсудский - Польша; Аугусто Пиночет - Чили.

Бұлардың арасында қандай байланыс бар? Олардың бәрі фашистік диктаторлар болды. Басқа диктаторлар сияқты, фашистік диктаторларда адам құқығын, конституцияны және жалпы олардың ыңғайына келмейтін заңдарды аяққа таптайды. Диктатура дегеніміз бұл шегі жоқ зорлық-зомбылыққа негізделген билік. Бірақ бұл диктаторлар неліктен фашистік сипатқа ие болды? Фашизм деген не? Көптеген буржуазиялық ғалымдар фашизмнің анықтамасын беруге тырысты, бірақ бір шешімге келе алмады. Кейбіреулері фашизмнің анықтамасын беру мүлде мүмкін емес немесе фашизм тек қана Италияда болды дейді. Шынымен, бірінші фашистік диктатура Италияда пайда болды. Сол уақыттан бастап Муссолинидің билігі фашизмнің үлгісі ретінде қарастырылды. Зерттеушілер былай пайымдайды: егерде бұл Муссолинидің билігіне ұқсас болса, онда – фашизм, ұқсамаса – фашизм емес. Қисынды тәсіл сияқты, иә? Бірақ итальяндық фашизм үлгі ретінде алынғандықтан, зерттеушілер арасында қарама-қайшылықтар туындай бастады. Әр зерттеушінің итальяндық фашизм кескінің белгілері қандай екені жайлы өз ойы болды. Осыдан итальяндық фашизмге ұқсас, яғни фашистік режим ретінде, тек қана Германиядағы Гитлердің билігі ғана қабылданды. Ал қалғаны болса Германияға да, Италияға да ұқсас болмағандықтан, фашизм емес деген қортындыға келді. Бұл тәсілдің басты кіріптарлығы – итальяндық фашизмді Италиядан басқа жерден табу, көру қиын. Себебі итальяндық фашизм шынымен бірегей(уникальный). Бірақ итальяндық фашизм – бұл жалпы фашизмнің эталонды үлгісі ретінде санайтындай бірде-бір себеп жоқ. Фашизм жайлы бір ғана итальяндық тәжірбиеге сүйене отырып тұжырым жасау мүмкін емес.

Бірақ, егерде итальяндық фашизмді үлгі ретінде ала-алмасақ зерттеуді неге сүйеніп бастау керек? Фашизм деген не? Шындығында, фашизмнің эталонды үлгісі ешқашан болған емес. Өйткені фашизм – бірегей тарихи құбылыс емес. Фашизм – баяғыдан бәріне белгілі қарапайым диктатура. Фашизм – диктатураның бір түрі. Фашизмнің басты белгісі, ерекшелігі Гитлер немесе Муссолинидің көз-қарасында емес. Олардың билігінің тәсілдерінде емес. Фашистік диктатурының басты ерекшелігі – ол орнаған кездегі тарихи, әлеуметтік-экономикалық жағдайда. Егерде Рим Империясының триумивираттары құлиенушіліктің кейінгі кезеңіне, абсолюттік монархия — кейінгі феодализм-ерте капитализм кезеңіне сәйкес болса, фашистік диктатура кейінгі, дамыған капитализм кезеңіне сай. Басқаша айтқанда, фашистік диктатура дегеніміз - адам құқықтары мен Конституцияның күші жоқ, ешнәрсемен шектелмейтін зорлық-зомбылық билігін орнаған дамыған капиталистік қоғамы.

Яғни, фашизм тек қана дамыған капитализмге тән құбылыс. Бірақ, бізге сонша бостандық пен демократия сыйлаған капитализм, қалай Гитлер немесе Пиночет сияқты жалмауыздарды дүниеге алып келді? Бастапқыда либералды бостандықтар мен демократияға деген ұмтылыс кәсіпкерлердің феодалдық қалдықтармен — абсолютті монархиямен, таптық артықшылықтармен және т.б. күресінің көрінісі болды. Либералдардың тарихи міндеті еркін нарықтық қатынастарды дамытудағы барлық кедергілерді жою болды. Сонымен бірге либералды идеология сол кәсіпкерлердің қайшылықтарының салдары болды. Ол заманда, яғни ерте капитализм заманында, әрбір кәсіпкер билікті тек қана ақсүйектердің, монархтардың біздің айтуымызша, хан-сұлтандардың, қолдарынан тартып алып қана қоймай, оны тағыда жалғыз бір басқа кәсіпкерлердің иемделіп алуынан сақтау керек деп шешкен болатын. Себебі, егерде, қандай да бір кәсіпкер өз қолына мемлекеттік билікті басып алса, ол өзінің бәсекелестерінің алдында үлкен артықшылықтарға ие болады. Ал бұл еркін нарық принципін бұзар еді. Осал, сондықтан еркін демократиялық мемлекет – бұл былай айтқанда барлық кәсіпкерлердің, яғни байлардың, арасындағы келісім. Мұндай мемлекетте тіпті сыбайлас жемқорлық басқа кәсіпкерлерге қарағанда ерекше артықшылықтарға қол жеткізуге көмектеспейді. Алайда, мұндай келісім тек капиталдың аз шоғырлануының және капиталистердің бүкіл класының үлкен бытыраңқылығының салдары.

Рубрика “Настоящий (капиталистический) Казахстан”

В 1989 году в Казахской ССР насчитывалось 8 609 школ, в которых обучалось 3 204 000 учащихся и 242 900 учителей. Половина из них находилась в сельской местности, а другая половина – в городах. То есть не существовало современного понятия «неполная школа» (малая школа).
Сейчас в Казахстане 7 550 школ, 3 600 000 учащихся и 366 600 учителей и преподавателей. Из них 192,6 тыс. учащихся обучаются в 2753 не полностью укомплектованных школах. Теперь приступим к математике:

В Казахской ССР в 1989 году одну школу посещало 372 ученика, потому что 3 204 000/8609=372. А в современном капиталистическом Казахстане в одну школу приходит 710 учеников, то есть 3 407 400/4797=710.
Как вы думаете, почему?
Это связано с тем, что из 7 550 школ 2 753 являются неполными, то есть 7 550 - 2 753 = 4 797, 3 600 000 - 192 600 = 3 407 400.

Таким образом, количество школ в основных населенных пунктах сократилось вдвое. А в большинстве населенных пунктов население уменьшилось настолько, что школы не могут заполнить один класс. В основном это связано с массовым расселением людей в крупные города типа Алматы и Астаны. Сейчас состояние каждого большого города плохое. Например, гимназия № 6 Жетысая имени Бауыржана Момышулы была построена на 800 мест во времена Советского Союза. Сейчас в этой школе обучается более 2000 учеников.
В школе № 50 имени Ахмета Байтурсынова, города Шымкента, вместо соответствующих 1,5 тысяч учеников обучается 2,5 тысячи учеников.
В школе-лицее №85 Астанинского района количество детей в три раза больше: должно быть 1500, но сейчас занимаются более 3 тысяч детей.

Почему это происходит?

Почему это происходит? Потому что власть в руках богачей и чиновников, ставших их рабами. Их главная цель – заработать больше денег. Очередной грабеж нас, трудящихся. Они даже не заинтересованы в просвещении людей и развитии народной медицины. Главное, что можно поработать, получить пару копеек и вернуться на работу на следующий день.
Чтобы ты, рабочий, не задавал лишних вопросов, тебя обманывают, соблазняют, поджигают, прячут в кредит ненужный товар, делают из тебя раба. Подумай об этом, друг! Они убийцы, которые уничтожают казахов.
Только народная сила спасет наш народ, нашу страну! Советская власть! Просыпайся, мой народ!

---

@redyurt

Қазақстанның Еңбекшілер Ұйымы/ Қызыл Отау Организация Трудящихся Казахстана/Красная Юрта

«Нағыз(капиталистік) Қазақстан» рубрикасы 1989 жылы ҚазКСР-ында 8609 мектеп және 3 млн 204 мың оқушы мен 242,9 мың ұстаз болды. Олардың қақ жартысы ауылды жерде, қалған жартысы қалалық мекенде орналасты. Яғни, қазіргі «толықтай толмаған мектеп» деген түсінік болмаған(малокомплектная школа). Қазіргі байлар мен шенеуліктердің Қазақстанында 7550 мектеп және 3 млн 600 мың оқушы мен 366,6 мың ұстаз бар. Олардың ішінде толықтай толмаған 2753 мектепте 192,6 мың оқушы оқу оқиды. Енді математикаға көшейік: ҚазКСР-ында 1989 жылы бір мектепке 372 оқушыдан келген, себебі 3 204 000/8609=372. Ал қазіргі капиталистік Қазақстанда бір мектепке 710 оқушыдан келеді, яғни 3 407 400/4797=710. Неге бұлай санадық дейсіз ғой? Себебі 7550 мектептің 2753 толықтай толмаған мектеп, яғни 7550 – 2753 = 4797, 3 600 000 – 192 600 = 3 407 400. Осылайша, негізгі елді мекендерде мектептер саны екі есе азайған. Ал елді мекендердің көбісінде халық саны азайғаны соншалық, мектептерде бір сыныптыда толтыра алмай отыр. Жалпы алғанда, бұл Алматы мен Астана сияқты ұлкен қалаларға халықтың жаппай қоныстануына байланысты. Қазір болса әр үлкен қаланың жағдайы нашар. Мысалыға, Бауыржан Момышұлы атындағы Жетісай қаласының №6 гимназиясы Кеңес одағы кезінде 800 балаға арнап салынған еді. Қазір ол мектепте 2000 астам оқушы оқып жатыр. Шымкент қаласының №50 Ахмет Байтұрсынов атындағы мектебінде тиісті 1,5 мың оқушының орнына 2,5 мың оқу оқып жатыр. Астана қалысының №85 мектеп лицейінде балалар саны тіптен үш есеге көп: 1500 болу керек, бірақ қазір 3 мыңнан артық бала дәріс алуда.

Не себепті бұндай жағдай орын алуда? Себебі билік байлар мен олардың малайына айналған шенеуліктердің қолында. Олардың басты мақсаты көбірек ақша опыру, көбірек бізді, еңбекші халықты тонау. Халыққа білім беру, халықтық медицинаны дамыту оларды дым да қызықтырмайды. Бастысы сен жұмыс істеп, бір-екі тиін жалақынды алып, келесі күні қайта жұмысқа келе алсаң болғаны. Сен, еңбекші, көп сұрақ қоймас үшін сені алдап, арбап, оттаған, саған керек емес тауарларды кредитке тығып, сені құл құһылып жатыр. Ойлан, жолдас. Қазақты құртып жатқан сол қанішерлер. Тек қана халықтық билік біздің халқымызды, біздің елімізді құтқарады. Оян, халқым менің!

---

@redyurt

Қазақстанның Еңбекшілер Ұйымы / Қызыл Отау Организация Трудящихся Казахстана / Красная Юрта

Тридцать шесть лет прошло с декабрьских событий 1986 года. Множество вопросов возникает по поводу этих событий, но ясного ответа не дают ни массмедиа, ни историки, ни политки, приложившие руку к тем событиям.

Почему Горбачёв настаивал на фигуре Колбина? Были ли протесты организованы кем-то, или это были действительно народные чаяния? Сколько же погибло во время демонстраций того времени? И самое главное: правда ли, что казахи развалили СССР и добились независимости через протесты тех лет?

На все эти вопросы мы дадим ответ в нашем новом видео.

https://www.youtube.com/watch?v=zawovAb3DS0&lc=UgxSt9gUQl3DqXCqdS94AaABAg

#видео

Қазақстанның Еңбекшілер Ұйымы/ Қызыл Отау Организация Трудящихся Казахстана/ Красная Юрта

#КазЦит #сталин #интернационализм #дружбанародов

@redyurt #желтоксан1986 #желтоқсан #декабрьскиесобытия #деньнезависимостиказахстана

@redyurt

Подписывайтесь на телегу Алибека.

Лень – это пуританский миф. В ТикТоке этот слоган стал весьма популярным среди левосмотрящей, англоговорящей молодёжи, интересующейся проблемами психического здоровья. Слоган основан на работах Девона Прайса – социального психолога, активиста и автора книги «Лень не существует», в которой он даёт замечательный мини-экскурс в историю американской пуританской рабочей этики.

Укоренение мысли о том, что лень – проявление морального упадка, – происходило на протяжении всей истории становления капиталистической идеологии, особенно на острове Туманного Альбиона. Ещё во времена Реформации (в Западной и Центральной Европе – XVI – начало XVII века) протестанты настаивали на рассмотрении умеренности, бережливости, прилежания, аккуратности, пунктуальности и чувства долга в целом как проявления «божественной натуры» человека.

Прайс говорит об общественно-экономических предпосылках мифа о лени и его историческом развитии в англоязычном мире. Миф расцвёл и прижился: чёрные рабы были общепризнаны в США как «ленивые от природы», и до сих пор подобное умонастроение сопутствует правой политике не только в США, но и на всех колонизированных англосаксами территориях.

Немецкий социолог XIX века Макс Вебер описал связь между формированием капиталистической идеологии и протестантизмом в своей знаменитой работе «Протестантская этика и дух капитализма». Он приводит в пример идейные постулаты Бенджамина Франклина, чтобы раскрыть суть «духа капитализма». Рассмотрение приумножения своего капитала как самоцели и даже общественного долга, а также предпринимательства как особой способности, ведущей к материальному успеху, привело к укоренению некой квазирелигиозной этики западноевропейского и американского капитала.

Хотя Вебер ошибочно полагал, что «капитализм существовал в Китае, Индии, Вавилоне в древности и в Средние века», он верно указывал, что лишь в западноевропейском и американском капитализме развилась оценка добродетели человека сообразно с его финансовой смекалкой.

«Summum bonum (высшее благо – прим. ав.) этой этики прежде всего в наживе, во всё большей наживе при полном отказе от наслаждения, даруемого деньгами, от всех эвдемонистических или гедонистических моментов; эта нажива в такой степени мыслится как самоцель, что становится чем-то трансцендентным и даже просто иррациональным по отношению к “счастью” или “пользе” отдельного человека.

Теперь уже не приобретательство служит человеку средством удовлетворения его материальных потребностей, а всё существование человека направлено на приобретательство, которое становится целью его жизни.

Этот с точки зрения непосредственного восприятия бессмысленный переворот в том, что мы назвали бы “естественным” порядком вещей, в такой же степени является необходимым лейтмотивом капитализма, в какой он чужд людям, не затронутым его веянием. Вместе с тем, во франклиновском подходе содержится гамма ощущений, которая тесно соприкасается с определёнными религиозными представлениями». (Вебер М. Протестантская этика и дух капитализма. С. 26).

Вера в то, что они «богоизбраны», сопровождала белых колонистов с самого начала их заселения на территориях других народов. Этой верой они частично оправдывают геноцид местного населения до сих пор, пусть сейчас это и не происходит так явно. То, что пуританские колонисты рассматривали коренных жителей Острова Черепахи как «недолюдей», а саму землю как «обетованную», предназначенную специально для них, подробно разбирает в своей работе «История коренных народов Соединённых Штатов» (“An Indigenous Peoples’ History of the United States”) Роксана Данбар-Ортис, американский историк и активист.

«Пуритане опирались на кальвинистскую идеологию при основании колонии Массачусетского залива, как и голландские поселенцы-кальвинисты с мыса Доброй Надежды при основании их южноафриканской колонии в тот же период. Кальвинизм был протестантским христианским движением с сильной сепаратистской политической составляющей.

Такой нелепый, антинаучный эссенциализм (философское представление, согласно которому вещи обладают скрытой и неизменной сущностью, «эссенцией» (отсюда название), определяющей их проявления) всё ещё является главенствующим в идеологии западного мира и встречает лишь точечное сопротивление в странах периферии.

Более того, миф о лени, частично утратив свой религиозный антураж, в современности применим не только к цветным маргинализированным слоям населения, но и к белым рабочим. Знакомая нам история о том, как Мюнхгаузен вытащил себя за волосы из болота, существует в английском языке в виде фразеологического оборота “pull yourself by the bootstraps” (буквально: вытянуть себя за шнурки), который с определённого момента стали использовать в качестве мотивационного, то есть всерьёз предлагая обездоленным людям совершать невероятные усилия и «вытягивать» себя из бедности.

Всё больше рабочих по всему миру осознают, что миф о лени, как и другие буржуазные сказки (о справедливом мире, меритократии, свободном рынке, «просачивающемся богатстве» (trickle down economics) и мн. др.) используются как идеологические инструменты контроля изнутри. Отринув буржуазную мораль и изучая диалектический материализм, все мы сможем сделать шаг вперёд навстречу построению общества справедливости и всеобщего благосостояния.

Источники:

1. https://lithub.com/on-the-insidious-laziness-lie-at-t..

2. Вебер. М. Протестантская этика и дух капитализма. Избранные произведения: пер. с нем. / сост., общ. ред. и послесл. Ю. Н. Давыдова; предисл. П. П. Гайденко. – М.: Прогресс, 1990. – 808 с. – (Социологич. мысль Запада). URL: https://bit.ly/3hqIWow.

3. Dunbar-Ortiz R. An indigenous people’s history of the United States. Boston : Beacon Press, 2014. – 296 p. – 2014. URL: http://www.sackett.net/An-Indigenous-Peoples-History-…

4. Маркс К. Экономическо-философские рукописи 1844 года / К. Маркс и Ф. Энгельс. Из ранних произведений / М.: Гос. изд-во полит. лит-ры, 1956. 689 с. URL: https://bit.ly/3HA7JkJ.

5. https://uselessetymology.com/2019/11/07/the-origins-o..

Қазақстанның Еңбекшілер Ұйымы / Қызыл Отау Организация Трудящихся Казахстана / Красная Юрта

#лень #бедность #расизм #капитализм #неравенство

В соответствии с учением о предопределении Кальвин учил, что свободы воли у человека не существует. Некоторые лица “призваны” Богом и находятся в числе “избранных”. Поэтому спасение ничего общего не имеет с действиями; человек рождается как часть избранных по воле Божией. Хотя люди не могли знать наверняка избраны они или нет, внешнее благополучие, особенно материальное богатство, принималось за проявление избранности; и наоборот, невезение и бедность, не говоря уже о смуглой коже, воспринимались как свидетельство проклятия» (Dunbar-Ortiz R. An Indigenous Peoples’ History of the United States. P. 48-49).

В рассуждениях Маркса в «Экономическо-философских рукописях» 1844 года мы видим подтверждение существования «морали» в политической экономии стран Европы, а также идеологические противоречия европейских буржуазных сообществ XIX века, порождённые ещё во времена Реформации. Маркс указывает на разногласие между классиками западной политэкономии: «Одна сторона (Лодердель, Мальтус и др.) рекомендует роскошь и проклинает бережливость; другая (Сэй, Рикардо и др.) рекомендует бережливость и проклинает роскошь. Но первая признаёт, что она хочет роскоши, чтобы производить труд (т. е. абсолютную бережливость); а вторая признаёт, что она рекомендует бережливость, чтобы производить богатство, т. е. роскошь. Первая сторона предаётся романтическим фантазиям, требуя, чтобы не одна только жажда наживы определяла потребление богачей, и она противоречит выдвинутым ею самою законам, выдавая расточительность непосредственно за средство обогащения. Поэтому противная сторона весьма серьёзно и обстоятельно доказывает ей, что расточительностью я своё имущество уменьшаю, а не умножаю. Эта другая сторона лицемерно отказывается признать, что именно прихоти и капризы определяют производство; она забывает об “утончённых потребностях”, забывает, что без потребления не было бы и производства; забывает, что вследствие конкуренции производство неизбежно становится лишь более всесторонним, более роскошным; она забывает, что, согласно её же теории, стоимость вещи определяется потреблением и что мода определяет потребление; она желает, чтобы производилось только “полезное”, забывая, что производство слишком большого количества полезных вещей производит слишком много бесполезного населения. Обе стороны забывают, что расточительность и бережливость, роскошь и лишения, богатство и бедность равны друг другу.

<…> Мораль политической экономии – это нажива, труд и бережливость, трезвость, но политическая экономия обещает мне удовлетворить мои потребности. – Политическая экономия морали – это обладание, богатство такими вещами, как чистая совесть, добродетель и т. д.; но как я могу быть добродетельным, если я вообще не существую? Как я могу иметь чистую совесть, если я ничего не знаю?» (Маркс К. Экономическо-философские рукописи 1844 года. К. Маркс, Ф. Энгельс. Из ранних произведений. С. 602-604).

Политэкономы Запада, следуя во многом пуританским постулатам о благочестивой жизни, описывали парадоксальность общественно-экономических отношений своих сообществ, как будто бы наблюдая естественные феномены, игнорируя материальную историю формирования этих отношений.

Рассуждения и данные Вебера, Маркса, Прайса и Данбар-Ортис показывают нам следующую картину мифа о лени: отдельный индивид страдает от лени, так как он божественно, самим «провидением» проклят на такую судьбу, но, тем не менее, он сам виноват в последствиях своей лени. Помощи такой индивид не заслужил. Соответственно, бедность – порок, так как является следствием лени и безалаберности. Экономика как наука лишь указывает на «природные» законы о распределении благ. Т. е. меритократия существует, и богаты те, кто заслужил это своим трудолюбием, усердием и прочими одобренными Франклином и другими американскими отцами-основателями добродетелями, тогда как бедны те, кто ленив, глуп и «убог» от рождения.

Біз өз тарихмызды ұмытқан емеспіз. 1986 жылы Горбачев пен Назарбаевтың еңбектер зая кеткен жоқ. Қонаевты зейнетке қуып, оның орнына Горбачев өзіне адал Геннадий Колбинды тағайындады. Осының әсерінен әйгілі студенттердің наразылығы басталды. Нарызылықты басып жаншып тастауды қолдаған Назарбаев, 1987 жылы былай деді, - «Экстремистік көзқарастағы азаматтар өткен жылдың желтоқсан айында студент-жастардың өмірді білмейтін, арандатушылық қауесеттер мен ұрандарға иммунитеті жоқ, сондай-ақ еңбекпен шынықпаған, осал бөлігін еліктіріп алды».

Қорытынды қарайым. Дінмұхаммед Қонаевті Совет Одағына деген адалдығы үшін орнынан тайдырды. Халыққа ықпалының қалғанының білетін Назарбаев, Қонаевті өмірінің сонына дейін қаралап келді. Қонаевты орнынан тайдыру жалпы Совет Одағын жою процессімен бірге жүріп қоймай, оның бір бөлігі болды. Совет Одағының жойылуының нәтижиесінде Назарбаев халықтың және советтердің делегаттарының еркісіне қарсы мемлекеттік билікті өз қолына алды. Біздің шындық осы.

---

@redyurt

Қазақстанның Еңбекшілер Ұйымы / Қызыл Отау Организация Трудящихся Казахстана / Красная Юрта

Оригинал на русском языке доступен по ссылкам: VK и TG.

Кертартпалық және Назарбаев

Нұрсұлтан Назарбаев – отыз жыл бойы соның билігімен «өркендеген» Республикамыздың бұрынғы елбасысы. Бірінші президенттің әмірімен біз советтік медицина, білім жүйелерінен, өнеркәсіп, ғылым мен егемендігімізден айырылдық. Бірақ бұл қайғылы жағдайға біз қалай жеттік?

Советтік Социалистік Республикалар Одағы, 1980 жылдардың Назарбаев Қазаз ССР-інің Министірлер Кеңесінің төрағасы, Мәскеудегі Горбачевтің көмегімен, мемлекеттегі билікті толықтай өз қолына алды. Нарықтық реформалардан кейін кертартпа күштердің өсуі заңдылық болды және Назарбаевтің билігі арқылы көрініс тапты. Бұның бәрі, бірақ, Андропов пен оның жақындарының билікке келуінен басталды. Совет Одағының ішкі саясатында соның тұсында үлкен өзгерістер басталды. Соның тұсында Одақтың саяси көшбасшыларының қатарына Ельцин, Горбачев атты мақұлықтар қосылды. Олардың қатарында біздің көрнекті да ардақты Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев, қазақ халқының мемлекеттілігін қалаушы, елбасы, Халық Қаһарманы, еліміздің бірінші президенті да болды.

Қазақстанның Коммунистік Партиясының 16-ыншы жиынында Назарбаев Дінмұхаммед Қонаев пен оның жолдастарына құдалау ұйымдастырды. Қонаев билікте отырып қалды, шал болды, жастарға жол берсін деп шу шығарды. Бұның бәрі, әрине, Совет Одағында болып жатқан үдерістердің айқын көрінісі болды және 1986 жылдың желтоқсанындағы қайғылы оқиғаларымен тікелей байланысы бар. Партияның лениндік бағыттан бет бұрғанына наразы студенттерді пайдаланып, Назарбаев Қонаевты қаралау және беделін түсіру жолында үлкен әрі белсенді науқан бастады. Қалада болған тәртіпсіздікте, студенттердің наразылығында ол Қонаевты жұрт алдында кінәләді, соның(Қонаевтың) ұзақ әрі тиімсіз басқаруының салдары деп айып тақты.

Экономист Серікболсын Әбділдин мынадай сөздерді келтіреді, - «Егер адами тұрғыдан алсақ, Назарбаев тарапынан бұл абыройсыз әрекет болды. Мен оны мақұлдамадым. Бірақ зал, есімде болса, Назарбаевтың сөзін қабылдамады. Кішкене қолшапалақ болды. Съезде Қонаевты делегаттар бірауыздан қайта сайлады. Көп ұзамай мен Назарбаевтың Қонаевқа қарсы сөйлеген сөзінің нақты себептерін білдім. Мәскеуде олар Қонаевты тезірек зейнетке жібергісі келді, ал Кремльдің әртүрлі күштері Назарбаевты, Әуелбековті және басқаларды қолдай бастады. Бұл туралы біраз уақыттан кейін маған Михаил Горбачевтің көмекшісі Владимир Милосердов айтты».

Дінмұхамед Қонаев - Қазақ Советтік Социалистік Республикасының саяси қайраткері, үш мәрте Социалистік еңбек батыры, ол біздің республикамызды Ресеймен және Украинамен қатар Совет Одағының көшбасшылар үштігіне шығарды. Мәскеулік Мемлекеттік Университінің Ақпараттық-талдау орталығының статистикалық деректері бойынша, Қонаевтың арқасында Республиканың өндірістік әлеуеті 700% - дан астам өсті. Өнеркәсіп көлемі 9 есе, ауыл шаруашылығы — 6 есе, күрделі құрылыс — 8 есе өсті. Бірақ оның тағдыры қиын.

Негізінде, 1986 жылы ҚКП Орталық Комитетінің Бірінші хатшысы Дінмұхаммед Қонаевты орнынан тайдыру жақсылап дайындалып, іске асырылған ескі партия қызметкерлерін мемлекет басқаруынан аластату жоспарының бір бөлігі болды. Бұл процесс Горбачевтің билікке келуімен басталды. Осылайша Горбачев оның «перестройкасына» қарсы шығуы мүмкін партия қызметкерлерін саясаттан ығыстырды. Басты мақсат - елде жоспарлы экономиканы жою және елде жаппай жекешелендіруді жүргізу бойынша толыққанды әлеуметтік-экономикалық өзгерістер жүргізу. Яғни, Совет Одағын бөлшектеп, оның халықтарын бір-біріне айдап салып, 90 жылдардан бері жалғасып келе жатқан тонаушылық – осы мақұлықтардың мақсаты.

@redyurt Плакаты, с которыми казахи выходили в Декабре 1986года. Попробуйте найти там борьбу за Независимость Казахстана и антисоветчину

@redyurt #приплетаемсовок Оказывается, Ленин выбрал неправильную экономическую модель и виноват в том, что ТЭЦ в Казахстане ломаются.

ТЕПЛО И ВИНОВНЫЕ. СТАТУС: В АКТИВНОМ ПОИСКЕ

Утро 27 ноября встретило многих экибастузцев сюрпризом. С утра посыпались новости об аварии на ТЭЦ и людьми овладела паника; многие, как и я, отправились покупать обогреватель. Очередь собралась ещё до открытия ТЦ, как открыли толпа рванула к обогревателям, а не к посуде, гаджетам или бытовой технике. Люди столпились у полок с обогревателями, созваниваясь с родственниками; некоторые люди брали по 3-4 штуки. Так начался день. Потом начальство городское и областное заявило, что не надо паниковать, «щас все разрулим», и правда, после обеда батареи вновь потеплели, но не как прежде и не везде. В трёх микрорайонах города тепла так и не было.

На следующий день глава государства поручил местным представителям бюрократии (то бишь правительству и акимату) в ближайшие дни нормализовать ситуацию и привлечь к ответственности лиц, допустивших возникновение критической ситуации в городе (к этому мы ещё вернёмся). Заодно что-то про передачу проблемных энергетических активов в стране государству заикнулся (к этому тоже вернёмся). Тем временем во многих домах уже не было ни тепла, ни воды и даже электричества. Почти две недели были без отопления 3 микрорайона в центре города целиком, некоторые же частично — как итог размороженные батареи, стояки, испорченный ремонт в квартирах и тяготы жильцов. Тяготы эти отягощались заявлениями клоунов вроде министра энергетики Болата Акчулакова, который заявил, что аварии на ТЭЦ происходят из-за низкого тарифа; к слову, то же самое твердил и владелец ТЭЦ, «эффективный менеджер» Александр Клебанов, говоря, мол предприятие-то убыточное, при этом имея состояние 580 млн долларов и содержа свой ТЭЦ с износом в 90%. Затем, 4 декабря был обнаружен труп начальника участка ТОО ТЭЦ — человек должен быть не глупый на такой должности и должен знать, что в закрытом помещении (в гараже) нельзя сидеть в заведённой машине долго, но официальная версия такова. В общем, трудно далась ликвидация этой аварии нашим властям и жителям. Да, многие жители грели трубы в подвалах, чтобы не перемёрзло, и сплочённо запускали тепло в свои дома самостоятельно. Побуждением к таким действиям явилось бездарное руководство ремонтными бригадами, которое и привело к тому, что многие дома разморозили, ибо не сбросили с них воду.

Вернёмся к поручению правительству нашего главы государства. Что-то никого как всегда не наказали, виновных даже не указали. Хотя, кто виновен даже и гадать не приходится. И вернёмся к передаче проблемных энергетических объектов государству. Никакой передачи, видимо, не будет, так как начальник предложил передать лишь 50% активов и поручить собственнику провести капитальный ремонт. Вот теперь загадка: ремонт тоже 50/50 проведут, а может и вовсе за счёт государства? С одним ясно — затраты на компенсацию ущерба жителям Экибастуза должны быть распределены между собственником и республиканским бюджетом. Виновных нет, никто не наказан, власть защищает капиталиста и помогает ему!

---

@redyurt

Қазақстанның Еңбекшілер Ұйымы / Қызыл Отау Организация Трудящихся Казахстана / Красная Юрта

Мұнда “орыстар мәдениетті”(қазақтармен салыстырғанда) және “егіншілікте әрқашан жоғары болады” деген екі нәрсеге назар аудару керек. Айта кетейік, «құрғыр» коммунисттер Бөкейхановтың бұл оттаған ойын практикалық жолмен тас-талқан етті. Қазақ Советтік Социалистік Республикасында шаруалар арасында егіншілік өте жоғарғы деңгейде болды. Ал мәдиниет туралы ауыз ашпасақта болады, 20 ғасырда «Қазақфильм» киностудиясы әлемдегі ең озық дегендердің қатарында болды, ондаған ақын-жазушымыз өсіп шықты. Ал мынау Бөкейхановтың шығармашылығың сүйікті бөлігі: “Қырғыз халқында сепаратистік идеялар жоқ, олар Ресейден бөлінгісі келмейді, біз батыстықпыз(бұл жерде батыстық мәдиниет жайлы). Халықты мәдениетке баулу үшін біз шығысқа, Моңғолияға қарамаймыз, онда мәдениет жоқ екенін білеміз. Біздің көзіміз батысқа бағытталған. Біз мәдениетті сол жерден, Ресей арқылы, орыстардың көмегімен ала аламыз. Біз мұнда елдің Құрылтай жиналысына немесе ұлттық жиналысқа жетуі үшін қажетті тәртіпті ұйымдастыруға деген жалғыз ниетпен келдік”.

Байқасаңыз, Бөкейханов тағы да “біз мәдениетті орыстар арқылы алуымыз керек” деген ойдан қайталайды. Жоғарыда айтылғандардан Бөкейханов орыс мәдениетін орнату үшін күрескен деген тұжырымға келуге болады. Яғни, орыс ұлтшылы, мәңгүрт, болған деп айтса да болады. Мен бүгінгі орыс нацистерінің орнында болсам, оның сөздерін постерге жазып, - «Сендерді біздің патриотымыз, қазақ зиялысы дегендерің өзі орыстардың үстемдігін қабылдаған» деп қазақтардың көзін шұқитын едім.

Не себепті қазіргі капиталистік, халықты тонап жатқан байлар мен шенеуліктердің, Үкіметі Бөкейханов сияқты сорлы мәңгүрттерді дәріптеп, көкке көтеріп жатыр дейсіздер? Себебі, бірінішіден Бөкейханов тура солар сияқты елін, халқын сатқан жетесіздердің қатарынан. Ал қарға қарғаның көзін шұқымайды. Екіншіден, олар қазақтың нағыз сері болған Төреқұлов, Сейфуллин, Рысқұлов, Иманов немесе Жангелдин сияқты қайраткерлерін олай мадақтай алмайды, себебі олар коммунист болып, байлар мен олардың малайына айналған шенеуліктермен күрескен болатын. Яғни, тура қазіргі біздің Үкімет сияқты мақұлұқтармен. Ал коммунистер жайлы айтуға болмаса, қалатыны тарихи тұлғалардан тек қана Бөкейханов іспетті жетесіздер.

---

@redyurt https://vk.com/wall-195469004_59688

Қазақстанның Еңбекшілер Ұйымы / Қызыл Отау Организация Трудящихся Казахстана / Красная Юрта

По техническим причинам данная публикация доступна только на казахском языке. Помощь в переводе приветствуется.

Мәңгүрт болған Бөкейханов жайлы сөз қозғайық

Көп жылдар бойы пропаганда, мектеп бағдарламасы мен әртүрлі мақұлықтар Алихан Бөкейхановты Қазақстан тәуелсіздігі үшін күрескер және батыс демократиясының жақтаушысы ретінде көрсеткісі келген болатын. Бөкейханов ең көп дегенде автономия қалағаның бұған дейін осы жерде жазылды. Бірақ ақымақтар «сен құжаттарды оқымадың, сондықтан білмейсің, оқысаң сол құжаттардан аңқып тұрған тәуелсіздік рухының иісің сезесің» дейтін. Оған қоса «Алаш Орданы бүкіл қазақ даласы қолдады, ал сенің сасық орыс-коммунистерің біздің халқымызды қанап, тонады» деп оттайтын. Өз тарихын ұмытқан надандар қайдан білсің, Қазақстан даласында орыстар мен қазақтардың соқтығысы емес, ақтар мен қызылдардың, халықты азат еткісі келген коммунистер мен халықты қанап, тонағысы келген байлардың арасындағы қақтығыстың болғаның. Сол коммунистердің қатарында көптеген, қазіргі біздің «зиялылар» мен мемлекет ұмытқан, қазақ батырлары болды. Олар жайлы бұған дейін бірнеше рет айтылған болатын. Ал енді Бөкейханов жайлы сөз қозғайық.

Әлихан жазған Алаш партиясының бағдарламасы неден басталыды деп ойлайсыздар? Ең бірінші сөйлемі. Егерде Қазақстан немесе қазақ халқы жайлы десеңіз, қателесесіз. Бірінші сөйлемі: «Ресей демократиялық федеративтік республика болуы тиіс». Міне нағыз Қазақстан патриоты, иә!

Егерде Бөкейханов пен Алаш Орданың бүкіл қазақ халқы қолдап, ал қазақ-коммунистерін ешкім қолдамаса, Алаш әскерінде қанша адам болды дейсіздер? Бөкейхановтың Алаш әскері тәуелсіз болды ма? Армандапты.

Бөкейхановтың айтуы бойынша Алаштың қол астындағы аумақта алты миллион адам болды. Егерде оның жартысы әйел, ал қалған ерлер жартысының жартысы балалар мен қарттар болып, әскерге жарамды 1,5 миллион ерлердің 51% Алашты қолдаған болса, онда мобилизациялық потенциал 750 мың адамға тең. Бірақ шындығына келгенде Алаш әскері ЕКІ(2) мың адамнан тұрды. Айта кетейін, коммунист Имановтың қол астында елу(50) мың сарбазға дейін болған болатын.

Азамат соғысы жүріп жатыр. Қазақ халқының армиясын құру керек. Бөкейханов болса оны екі мың адамнан құрды. Алты миллион халқы бар жерден екі мың адам мобилизацияланды! Бөйкейхановтың айтуы бойынша ол халықтың егемендігі үшін күресіп жатты ғой. Неге жаппай мобилизация жарияланбады? Себебі халық коммунистерді қолдады, солардың әскеріне шаруалар ерікті болып кетіп жатты. Бұндай жағдайда Бөкейханов жаппай мобилизация жарияласа, оның билігі бір сәтте жоқ болатын еді.

1919 жылы әрең дегенде солдаттар саны үш мыңға жетті. Ақтардың алдында есеп беріп жатқан Бөкейханов былай деп жазды, - «Милиция туралы сұрақ бойынша сіз мені тұсінбедіңіз. Біздің милиция – бұл әскер. Толықтай құрылған әскер. Біздің 700 жігітміз Жетісуда, 540 жігітіміз Троицк астында, ал 2000 адамымыз Орал облысында. Жетісудағы ортақ табыстарымыз жайлы оқып отырғанда біліңіз, бұл табыстар біздің жасақтарымыздың арқасында.». Ал әскердің қүрылысы бойынша ол былай жазды, - «Армия штабы орыстардыкімен(бұл жерде ақ фашистер жайлы айтылып отыр) ортақ болады. Қалған сұрақтар бойынша армияны казактар әскері сияқты етіп құрамыз». Тәуелсіз Қазақстанды Бөкейханов осылай көрген: ақ фашистердің қол астында. Алаштың осы ойыншық әскерінде көтерелісте болды. 1918 жылы 7 қарашада Алаштың 400 солдаты бүлік бастады. Оның себебі нашар жабдықтану, әскердегі казак офицерлерінің озбырлығы. Оларды казак әскерлерінің көмегімен өз офицерлері опасыздықпен басып тастады. Армия шашырай бастады, тәртіп бұзылды, Міне, Алаш Орданың халық арасындағы беделінің нағыз көрсеткіші.

Бөкейхановтың келесі сөздері оның жалпы қазақ халқына, еліне деген көз-қарасын жақсы айқындайды: “Менің жер саясатына деген көзқарасым мынандай: менің ойымша, орыстар мен қазақтарға да бірдей аумақты жер беру мүмкін емес, өйткені орыстар мәдениетті және олар егіншілікте әрқашан жоғары болады, содан кейін қазақтарды қанайды. Міне, менің жер мәселесіндегі” ұлтшылдығым"".

#инстаграм #нашаинста #инстатоварищей

По техническим причинам данная публикация доступна только на казахском языке. Помощь в переводе приветствуется.

Советтік билік деген не?

Біріншіден, Советтер(Кеңестер) – бұл тап аралық күрестің органы, капиталистермен(байлар мен олардың қолшоқпарларымен) күрес органы. Сондықтан Советтерге тек қана жұмысшылар өкіледері сайланады. Халықтың қанын ішіп отырған байларға және тағы да басқа Советтік биліктің жауларына бұл органға кіріс жоқ. Екіншіден , Советтерге депутат болып сайлануға ақшасы барлар емес, халық өзі таңдап алған/сайлағанадамдар барады. Халық кімнен таңдайтынын өзі шешеді. Қазір болса біздің кімнің арасынан таңдайтынымызды капиталистер шешеді. Яғни, ешқандай демократия жоқ. Депутат болып сайлану кампаниясы үшін ғана үшін қыруар ақша керек қазір, ал қарапайым еңбекшілер арасында ондай ақшасы бар адам жоқ.

Үшіншіден, сайланған депутаттар өзін сайлаған халықтан “аманат” алады. Яғни, сайланған депутаттар халықтың берген мәселелері бойыншы жұмыс атқарады. Немен айналысатынын депутаттың өзі емес, оны тандаған халық шешеді.

Төртіншіден, егерде депутат оны сайлаған халықтың аманатын елемесе, сайлаушылар ол депутатты мандатынан айыра алады. Содан кейін басқа депутат сайлап алады. Осылайша халықтың қолында депутаттарға деген қысым құралы бар болады.

Бесіншіден, советтік депутат болу – бұл негізгі жұмыс емес. Яғни депутат ретінде тек қаңа еңбек етіп жүрген адамдар сайлана алады. Яғни, олар депутаттық жұмыстан басқа өздерінің негізгі жұмысымен бірге алып жүреді. Депутаттық жалақы жұмысшылардың орта жалақысынан аспауы тиіс.

Алтыншыдан, Советтердің есеп беретін атқару комитеттерін құруға, атқарушы органның қарауына жататын кез келген мәселені өз бетінше шешуге, өз шешімдерін орындауға құқығы бар. Осылайша, жергілікті өзін-өзі басқару құқығы жүзеге асырылады.

Советтік билік – бұл жоғарғы деңгейдегі демократиялық билік түрі. Тек қана советтік билік орнатып қарапайым халық мемлекеттік басқаруға ықпал ете алады. Тек қана советтік билік арқылы қарапайым халықтың құқығы қорғалады. Тек қана советтік билік нағыз халықтық билік.

---

@redyurt https://vk.com/wall-195469004_59674

Қазақстанның Еңбекшілер Ұйымы / Қызыл Отау Организация Трудящихся Казахстана / Красная Юрта

По техническим причинам данная публикация доступна только на казахском языке. Помощь в переводе приветствуется.

Қазақстан КСРО-ның боданы болды ма?

Бұл сұраққа жауап алу үшін екі Дүниежүзілік соғысқа назар аударайық. Бірінші Дүниежүзілік соғыс алдында қазіргі Қазақстан жері Ресей Империясының боданы болған. 1907 жылғы «Мемлекеттік думаға сайлау туралы заң» атты жарғы бойынша, Орталық Азия мен Сібірдің жергілікті халықтары сайлану, дауыс беру құқытарынан айрылды, әскерге шақырылмайтын болды. Жалпы елдің жағдайы өте нашар болды. Аштық жүйелік жағдайға айналды, жер мәселесі жыл сайын шиеленісіп, қиындады. Патшалық Ресей орыс пен қазақ халықтарын араңдату үшін, өзінің ішкі мәселелерін шешу үшін ішкі губернияларынан шаруаларды Түркістан жеріне көшіре бастады. Түркістанда олар қазақ шаруаларынан тартып алынған жерлерге қоныстанды. Осылайша 1914 жылы қазақ даласы соғысты қарсы алды.

Соғыс кезінде жаппай малды тәркілеу басталды. Оған қоса 1916 жылы әскерге күштеп қазақ жастарын шақыра бастады. Оның себебі адам жетіспеушілігінде болды. Байлар, билер мен Бөкейханов, Дулатов, Байтұрсынов атты зиялылар халықты алдап-арбап патшаға қызмет етуге итермеледі. Бірақ халықты тек қана қорлап, тонап жатқан Патшалық билік бұл жолы ойлағанын жүзеге асыра алмады. Тоқаш Бокин, Амангелды Иманов, Алиби Жангелдин атты коммунист-батырларымыз бастаған көтерілістер бүкіл қазақ даласында бой алды. Иә, олар коммунист болды. Олар бастаған жасақтардың ішінде де көптеген коммунистер болған болатын. Орыс, қазақ, не ұйғыр деп бөлінбей, бірге Патшанының озбырлығына қарсы шықты. Бұл көтерелістер Патшалық Ресейде басталған Азаматтық соғыспен ұласып кетті. Тарих сахнасына Рысқұлов, Төреқұлов, Ақпаев, Үтепов, Алманов, Масаншы, Қожанов, Жылысбаев атты қазақ-коммунистері шықты. Олармен тартыста халықтан қолдау таппаған, реакционды(кертартпа) ақтардың малайы болған Алаш Орда қозғалысы жеңіліс тапты. Осылайша Қазақстан жерінде Кеңестік(Советтік) билік орнады. Қазақ халқы орыс, ұйғыр, дүнген, өзбек, украин халықтарымен қосылып бірге нағыз азаттыққа қол жеткізді.

Бірінші соғыстан екінші дүниежүзілік соғысқа дейінгі уақытта Қазақстан жері үлкен өзгерістерге ұшырады. Ондаған жаңа қала, өнліріс орындары салынды, жаппай ағартушылық үдерісі жүріп жатты, қазақ грамматикасы пайда болды, ең бірінші жоғарғы оқу орындары ашылды. Республиканы осы өлкенің тұрғындары өздері биледі, кеңестік үкіметтің ішінде қазақ өкілдері көп болды.

1941 жылы Ұлы Отан соғысы басталды, екінші дүниежүзілік соғыстың бір бөлігі. Егерде екі соғысты салыстырсақ, Ұлы Отан соғысы кезінде ешқандай қиындыққа қарамастан, Қазақстан жерінде Кеңестік билікке қарсы көтерілістер болған емес. Керсінше, Отанымызға қауіп төнді деп, қазақ жастары, жалпы советтік жастар әскерге жаппай өз еркімен жазылып жатты. Себебі олар өз Отаным деп тек қана Қазақстан жерін ғана емес, толықтай Совет Одағын сезінді. Халықтар арасындағы жолдастықты сезіну үшін Бауыржан Момышұлы жайлы жазылған Александр Бектің кітабін оқысаңыздар болады. Немесе Момышұлының өз кітаптарын. Ол кісіде аз жазбаған.

Қорытысында, Қазақ Советтік Социалистік Республикасын бодан деп айтуға келмейді. Олай айтып жүргендер өз тарихын білмейтін надан мәңгүрттер. Советтік билік ең алдымен кімді құртты? Халықтың қаның ішіп отырған байларды. Қазір билік кімнің қолында? Сол байлардың. Енді олар Советтік билік кезінде біз бодан болдық, біздің халқымызды, тілімізді құртты деп алдап-арбауда.

---

@redyurt https://vk.com/wall-195469004_59666

Қазақстанның Еңбекшілер Ұйымы / Қызыл Отау Организация Трудящихся Казахстана / Красная Юрта

Забастовки в Казахстане:

▪️Железнодорожники Балхаша (Карагандинская область) 7 декабря записали видеообращение к президенту Казахстана. Они требуют повышения зарплаты в два раза.

▪️8 декабря к ним присоединились железнодорожники станции Астана-I и коллектив отдела техобслуживания грузовых вагонов КТЖ из посёлка Макат Атырауской области. Они обратились к президенту Казахстана и главе КТЖ, потребовав повышения зарплаты на 100% и регулярных выплат премий.

▪️Вчера вышли на забастовку работники тепловодоснабжения АО «ПТВС» г. Жезказгана. Они требуют выплатить 13 зарплату, премию ко Дню энергетики и увеличить заработную плату на Т85 тыс. (видео)

Қазақстанның Еңбекшілер Ұйымы/ Қызыл Отау Организация Трудящихся Казахстана/ Красная Юрта

#КазЦит #МаркТвен #права #привилегии #борьба

@redyurt Испания